Het Leven Is Zo Simpel

Als je klein bent, is het leven nog simpel. Dat uit zich in verschillende dingen. Bijvoorbeeld hoe je huisdieren behoren te heten als je tussen de vijf en de tien jaar bent:
1. Rat = Knabbel
2. Konijn = Stampertje
3. Poes = Minoes
4. Hond = Fikkie
5. Paard = Bles.

Toen ik tien was, was ik mij zeer bewust van deze valkuil. Mijn nieuwe rat, die in zijn kooitje op zijn naam zat te wachten, mocht dus écht geen Knabbel heten. Dat was beneden mijn stand. Toen ik er over uit was, was ik naar eigen mening VET origineel. Guess wat ik had bedacht voor mijn rat....roffel...roffel.... Babbel! Wie zou dát nou kunnen bedenken! Wat ongelooflijk zeldzaam-voor-mijn-leeftijd-orgineel!!

Hoe simpel en overzichtelijk het leven van kindertjes is merk je ook als je vraagt naar de lievelingskleuren van willekeurige kinderen. Pluk een meisje achter een poppenwagentje vandaan, vraag naar haar lievelingskleur, en je zult 'roze' horen. Trek een ventje onder een hoop vechtende jongetjes vandaan en zijn antwoord is 'blauw'. Hoppa.

Ander voorbeeld: als je aan een kind vraagt wat het later worden wil. De antwoorden zijn heel eenduidig allemaal. De jongetjes roepen op de automatische piloot: “Brandweerman/politieman/andere stoere man!”
De meisjes kwelen: “Prinses/moeder/Megamindy!”
Ook in deze valkuil wilde ik als vijfjarige niet stappen. Ik had wederom een kleine originele variatie op het standaard antwoord. Ik wilde prinses worden, ja dat wel, maarrrr...van Israel! Oh yeah!

Toen onze leuke Snipje ruim drie jaar was (nu is ze vijf) vroegen we het ook aan haar. Wat wil je worden, Snipje? We stootten elkaar grinnikend aan en fluisterden alvast ‘prinses’ naar elkaar. Haha, wat een open deur. Alsof Snipje het al heel lang geleden besloten, goed doordacht en overwogen had, antwoordde zij resoluut en welgemeend: 

“Chinees in een fabriek.”  

Respect, Snipje. Dát is pas origineel.