Trakteren To The Max

Drie jaar werd ze. Mijn Snaakje. Dan moet je wat als moeder. Trakteren op de peuterspeelzaal om precies te zijn. Als je kind trakteert heb jij als mama de eenmalige kans om gekroond te worden tot de creatiefste, liefhebbendste, gezondste en origineelste mama van de peuterspeelzaal. Tenminste, als je er iets perfects van maakt. Je kan ook de boeken ingaan als de meest luie, afgezaagde en achterhaalde moeder van de peuterspeelzaal, als je het niet goed aanpakt. Voor Snaakje moest ik dus wat MEGAGOEDS gaan bedenken.

Eerst zat ik te denken aan iets als dit:

Dat leek me toch niet heel praktisch. Aangezien ik dat dan vijftien keer moest maken en het morgen af moest zijn. Iets makkelijkers... misschien iets van dit:

Maar dat viel af, want juf had gezegd dat het gezond moest zijn. Daardoor dacht ik aan dit:

Maar dat viel weer af omdat mijn lieve Snakenkind dan tot op de middelbare school gepest zal worden. Als je namelijk in het woordenboek zoekt bij de R van ‘Ramlelijke traktatie’ dan staat daar precies dit plaatje. O, de kindertjes uit mijn klas die dit vroeger trakteerden... Als blikken konden doden zou de jarige ergens halverwege "Lang zal ze leven" waarschijnlijk gorgelend van de stoel gedonderd zijn. Wij HAATTEN die traktatie. De gezichtjes waren ALTIJD lelijk getekend en de mandarijn was ALTIJD zo droog als een handdoek die niet in de droger is geweest maar aan het rek heeft gehangen. En was 'ie wel sappig, dan was het sap zó zuur dat je er een lijk in had kunnen laten wegteren. Dat zou dan weer handig zijn geweest wat die jarige betreft.

Ik belde juf. Ze wilde toch echt wel gezond. Niks met varkensvlees. Het liefst fruit, als ze eerlijk mocht zeggen. Het waren wel peuters, he. Een mandarijn ofzo. Ja, een mandarijn! Verslagen legde ik de telefoon neer. Een mandarijn? Echt? Met een… gezichtje toevallig!? 

En toen kwam het geweldige. De ommekeer. Ik checkte Pinterest. O, glorie, Pinterest. Daarop stond het volgende stralend eenvoudige, uberlieve plaatje:

Een mandarijn, die helemaal gepeld is op één stuk schil na. Op het uiteinde van die schil staan twee oogjes en een mondje; het is een slak. Ge. Ni. Aal. Nu ben ik de beste mama van de toko. Het is gezond (mandarijn), het is praktisch voor juf (gepeld en wel) en lekker (ik heb de zachtste genomen en ik doe er véél poedersuiker overheen) en Snaakje is blij. Ze trakteert op SLAKKEN! Do I have to say more?