Puk heeft hier gelogeerd. Ik leef nog,
Wat informatie over Puk voor mensen zonder peuters: Puk is de stoffen pop met dat eh…aparte... smoeltje, die in peuterspeelzalen wordt gebruikt. Ik kan Puk voor je proberen te beschrijven, maar ik kan hem beter voor je tekenen. Hij ziet er ongeveer zo uit:
Wat informatie over Puk voor mensen zonder peuters: Puk is de stoffen pop met dat eh…aparte... smoeltje, die in peuterspeelzalen wordt gebruikt. Ik kan Puk voor je proberen te beschrijven, maar ik kan hem beter voor je tekenen. Hij ziet er ongeveer zo uit:
Ja. Dat is per ongeluk te mooi, want hij is enger. Ik overdrijf niet. Google maar: Plaatje Puk. Dan zie je dat er iets niet goed is met Puk zijn mond. Mijn zusjes -ik niet- noemen hem dan ook Progeria Puk. Dat vinden ze heel grappig (mijn zusjes). Ik weet, in tegenstelling tot mijn zusjes, dat dat niet om te lachen is, want Progeria is echt een zielige ziekte en oke, ja, het is waar, Puk heeft precies zo’n gezichtje, echt precies, maar alleen mijn zusjes vinden dat ook echt zo grappig dat ze er de hele tijd heel melig om zitten te hinniken en die pop Progeria Puk noemen.
Anyway. Puk logeerde hier. En als je Prog-ehh…Puk meekrijgt (oef) dan krijg je ook een koffer mee. Puks koffer. Daarin zit een tandenborstel en een pyjama en een regenjas en sokken en weet ik veel wat nog meer. Het meest gevreesde item uit Puks koffer is HET DAGBOEK. En daar begint de ramp. Want in het dagboek moet aan het eind van de vierdaagse logeerpartij beschreven zijn wat Puk en jouw kind allemaal samen hebben beleefd. Met groeiende weerzin en ontmoediging lees je dan altijd eerst wat Puk allemaal heeft beleefd bij andere kinderen:
“Puk en Jeffrey hebben heerlijk gegeten bij MacDonalds.”
“Puk en Jaapje hebben samen gezwommen. “ (STOFFEN pop he, GEVULDE stoffen pop!)
“Puk en Jeffrey hebben heerlijk gegeten bij MacDonalds.”
“Puk en Jaapje hebben samen gezwommen. “ (STOFFEN pop he, GEVULDE stoffen pop!)
“Puk en Aimee hebben samen genoten van een massage in het SanaDome in Nijmegen.”
En daar sta je dan he. Daar moet je dus overheen. EN er een leuk verslag van maken, want je kunt het wel allemaal gedaan hebben, maar als je het niet beschreven hebt, telt het niet.
De voorgaande ouders hebben gewerkt met foto’s op hoge kwaliteit papier, uitgeprinte werkstukken in kleur, en anderen hebben uren zitten kleuren of maar liefst zeven bladzijdes volgeschreven met megamega gedetailleerd verslag. Alle verslagen eindigen met “het was ENORM gezellig”
De voorgaande ouders hebben gewerkt met foto’s op hoge kwaliteit papier, uitgeprinte werkstukken in kleur, en anderen hebben uren zitten kleuren of maar liefst zeven bladzijdes volgeschreven met megamega gedetailleerd verslag. Alle verslagen eindigen met “het was ENORM gezellig”
De beurt was aan mij. Ik trapte af met een badfestijn. Snipje en Snaakje mochten Puk in bad doen. Dat ding weegt op slag zeven kilo zodra hij het water raakt en zich volzuigt met water. Vreselijk. Maar goed, het kon in het schrift. Check. Dat Puk daarna 129 minuten in de droger heeft gezeten en om de vijf seconden zijn kop snoeihard gestoten heeft, heb ik maar niet in het schrift geschreven. Niet ALLES hoeft er in.
Daarna heb ik een taart gebakken. Met Puk. Ik werd zo gestresst als een konijn. Maar mooi dat ik straks een end deeg in dat freakn dagboek ga plakken.
Verder heb ik Puk overal heen gesleept. Naar de winkel, naar de stad, naar de kerk zelfs! Van alles heb ik een tekening gemaakt... Puk mag morgenochtend terug... Ik leef nog.
O.
En het was ENORM gezellig!
O.
En het was ENORM gezellig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten