Een Genetisch Gemanipuleerde Hond Graag

Mijn lieve, naar mijn weten nog niet dementerende ouders, hebben in een opwelling een hond gekocht. Van de ene dag op de andere. As in: ''Neuh, ik hoef geen hond –> krijg nou wat, ik héb een hond!'' Door hun overhaaste aanschaf (ja maar, haar Marktplaats-fotootje was zo schattig en je kon heel gemakkelijk pinnen in de buurt) hebben ze niet echt gedegen de tijd genomen voor een oriëntatieperiode.

En nu woont Tessa zomaar ineens bij ze in huis. Tessa de Beagle. Bij echte hondenkenners gaat nu een belletje rinkelen. Een alarmbelletje wel te verstaan. Tessa de Beagle? Een BEAGLE?? Die staan in alle boeken met stip op 1 als het gaat om eigenwijsheid, niet-luisterig-heid, luiheid en wegloopheid! Het schoolvoorbeeld van welke hond niet te nemen indien u verstandig bent en graag nog een leuk leven wilt blijven leiden. Later bleek dat Tessa ook nog tot een van de ergsten van haar soort behoort. Andere beagles zouden wénsen zo beagelig te zijn als zij. 

En nu het ergste, voor mij als nietzohondenliefhebber. Snipje (nu bijna 1) is DOL op Tessa. Snipje hóúdt met heel haar hart van Tessa. Snipje giert het uit als Tessa haar koekjes afpakt en opeet, als Tessa babyspeelgoed stukbijt, als Tessa de fruithap van Snipjes handjes aflikt, als Tessa in de tuin door haar oude, goedbewaarde drollen rolt. Snipje zou het liefst de hele dag Tessa knuffelen en kussen. Vooral lekker kussen. Smek smak smik. Jammie!

Aaaargh! Verschrikking! Dit gaan we toch niet menen! Moet ik nou aan de hond? Dat wil ik niet hoor! DNA-bewerking of hoe het ook heet is toch al heel ver anno nu? Wie weet bestel ik over een paar jaar wel een leuke genetisch gemanipuleerde hond om mijn gezinnetje blij te maken. Dan ben ik een echte goeie moeder. Een hond die een hekel heeft aan wandelen (hoef ik de regen niet in) en geen eten lust (hoef ik de winkels niet in), zonder haar (kan het ook niet uitvallen), en zonder darmkanaal (kan daar ook mooi niks uit vallen).
Wat zal Snipje er blij mee zijn!