Laatst lag Snipje, anderhalf, in bed en had zij niet in de gaten dat haar papa, terwijl zij lag te slapen, met een hogedrukspuit de hele tuin van voor naar achter onder handen nam. Geen algje kreeg de kans zich nog vast te houden aan onze tegeltjes want alles vloog eraf en verdronk vervolgens in de grote modderplas die het gevolg was van deze voorjaarsbeurt. Toen de hele tuin van groenig en algerig (maar droog en herkenbaar als tuin) in een uurtje tijd was veranderd in een compleet losgespoten modderbende, werd Le Grande Dame wakker. Ze had meteen zin om buiten te gaan spelen. Lekker in de tuin! Hoera!
Groot was haar ontsteltenis toen zij de ravage in de tuin zag. Alleen haar plastic glijbaantje was nog herkenbaar. Als ze nou nog éven een uurtje langer had geslapen was de tuin opgedroogd, aangeveegd en helemaal opgefrist geweest, maar helaas. Verstijfd bleef ze even –heel dramatisch- op de drempel staan. Ze liep drie stappen de tuin in bekeek de bende ontzet. Nog niet eens twee jaar zijn, en nu al dit moeten meemaken. Toen draaide zij zich op haar hakjes om, twijfelde geen moment en riep tegen zichzelf: DOEKE PAKKE!
Ik heb toen echt nog uitgelegd hoor, dat zo’n klein geel doekje niet echt handig
was voor de tuin en dat blablabla, maar ze luisterde al niet meer en vertrok
met grote stappen naar de keuken. Ik hoorde een keukenkastje slaan en daar kwam
ze. Op hoge poten de tuin weer in, zwaaiend met haar gele doekje. Midden tussen
alle plassen ging Snipje het Sloofje op haar
hurkjes bij een middelgrote plas. Ze begon verwoed te poetsen met haar doekje.
Ik zei maar niks. In deze bui is een anderhalf jarige niet zo ontvankelijk voor
goedbedoelde adviezen. Na drie vegen zag ze de hopeloosheid van de situatie in.
Ze stond op, flikkerde kwaad het doekje weg en keek me beschuldigend aan. Dus
ikke snel –ja het is zwak, maar als jij daar gestaan had, had je het ook
gezegd- “ Papa gedaan!!”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten