Slakkenvandalisme Deel Een

WALGELIJK! Slakkensporen in huis! Niet gewoon op de vloer, waar je als slak ook heel prima kunt lopen, maar op dingen. Dingen waarmee ik gezien word. Bijvoorbeeld op mijn kinderwagen, waar ik mijn kind in behoor te showen. Daar wordt met slakkenkundige precisie heel duidelijk overheen geslijmd. Te zien voor heel de wereld. Ik had een mooie buggy gekocht, omdat ik dacht, als ik dan ga wandelen ziet iedereen dat ik ga voor kwaliteit. Maar als ik nu ga wandelen, denkt iedereen dat ik elke keer voor we weggaan met snot eerst een abstract figuur schilder op de stof van de buggy.

Na al die maanden wel slakkenslijm zien maar géén slak, ga je heel rare dingen denken. Zeker als je een fantasievol persoon bent. In mijn hoofd is onze slak zwart. Zwart als de nacht. Hij heeft dan weliswaar geen tanden, maar wel heel angstaanjagende rode vlekken op zijn glibberige slijmrug. En ik stel me voor hoe hij vanuit zijn geheime verstopplek –die ik tot op de dag van vandaag niet ken- de hele tijd met zijn glibberige valse kraaloogjes om de hoek gluurt. Hij gluurt en gluurt, steekt zijn kopje af en toe om de hoek om te kijken of ik niet kijk, en als ik niet kijk dan RENT hij snel naar mijn buggy, mijn jas, mijn paraplu, mijn schoenen en/of mijn Maxi-Cosi-kinderwagen-set, die zo verschrikkelijk duur is, dat ik hem maar gewoon gewonnen heb. De vuile stinkerd. 

En ik stel me zo voor dat dit heerschap, zodra hij mijn voetstappen hoort aankomen, zo snel als zijn slakkenslijm hem dragen kan, weer zijn vuile gemene hol inkruipt alwaar hij nieuwe plannen smeedt, zijn evil-slakken-laugh lacht en zijn nieuwe walgelijke routes uitstippelt. Goorlap. Hij heeft in mijn beleving geen huis op zijn rug (of het moet een slakkenhoofdkwartier zijn) want dat zou hem alleen maar vertragen als hij op boeventocht gaat. Onee. Onze slak is lelijk en naakt. Heel naakt. Ik heb zijn  daderprofiel helder voor de geest.

Ik hou hem in de gaten. Ik hou jullie op de hoogte. Ik ga hem verdelgen. Gruwelijk verdelgen. THE GAME IS ON!!