woensdag 14 augustus 2013

Slaku


Mijn zeer zelfstandige dochter Snipje heeft vandaag maar zelf een huisdier geroggeld. Soms moet je het heft in eigen handen nemen. Ze stapte de tuin in, liet haar tweejarige zusje Snaakje een slak zoeken en stortte zich alvast op het klaarmaken van het slakkenverblijf. Al snel vond Snaakje een slak. Een heel, héél rustige slak, die de originele naam “Slakkie” kreeg. Toen ik uitgenodigd werd om de nieuwe aanschaf te bewonderen zag ik meteen dat Slakkie al weken dood is en dat alleen zijn stoffelijk overschot vandaag in een gespreid bedje terecht is gekomen. Maar ik heb niks gezegd hoor. Zou niet durven.

Slakkie was amper geïnstalleerd toen Snipje zich al naar binnen haastte om een handleiding op te stellen voor de verzorging en vertroeteling van Slakkie. Hieronder een paar foto’s. 

Afb. 1.  Verblijf. Waar Slakkie dient te wonen. Pijl geeft aan welke kant boven moet. 



 Afb. 2. Oogjes en twee slakken. Betekent: zoek driftig naar een tweede slak. Slakken zijn gezelligerds, gaf Snipje aan. Ze leven graag met zijn tweeën. Voorzie in deze behoefte.

 

Afb. 3.  Veeg de kooi regelmatig aan. 

Afb. 4. Stop de slak regelmatig in bad. Droog af met bijgevoegde groene blaadjes. (Snipje heeft dit zelf een paar keer heel vakkundig en professioneel uitgeprobeerd, en Slakkie liet het allemaal heerlijk over zich heenkomen, dus dit vinden slakken echt prettig.)


Toen de handleiding voltooid was, ging de auteur in hoogsteigen persoon de voortuin in om er nog een slak bij te zoeken, zoals zijzelf in de beschrijving had aangegeven. Wat Snipje er mondeling nog bij vermeldde was: “Twéé slakken moet je. Een mannetje en een moedertje. Geen twee mannetjes en één moedertje, want dan worden ze nog jaloers op die ene mooie moederslak! Hahaha!” Dus. 

Al snel vond zij een lomp grote slak, van wie ze op slag wist hoe hij moest heten. Bambi! Een heel sierlijke naam. Helemaal goed voor een slak. Bambi bleek een stuk vitaler. Waar Slakkie nog steeds lag waar Snipje hem neer had gelegd, crosste Bambi in mum van tijd de hele kooi door. Snipje gniffelde vertederd, schudde haar hoofd en vertrouwde me toe: “Ja, voor slakken zorgen is leuk, hoor!” 

Ik geloofde het nog ook.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten